Mencari Ilmu Allah di Bumi USIM

mencari   ilmu Allah di BUMI USIM

Sabda Rasulullah s.a.w. yang bermaksud : "Sesiapa yang memasuki sesuatu jalan bagi menuntut ilmu, Allah akan mudahkan kepadanya jalan ke syurga."

(Hadis Riwayat Muslim)

Assalamualaikum & Salam 1 akidah!! Alhamdulillah~ bersyukur kita ke hadrat Illahi kerana dengan izin-Nya , kita masih lagi dilimpahi rezeki untuk kita teruskan beribadah di atas muka bumi ini.. limpahan nikmat yang tidak terhingga ini tidak akan dapat dirasai jika kita tidak menyedari.. ade dua nikmat yg sering diabaikan oleh manusia iaitu: Nikmat kesihatan & nikmat masa lapang.

Seperti yg dijanjikan, aku kene cerita kt korang pasal segala-mala pengalaman pahit manis aku semasa menyambung pengajian kt Universiti Sains Islam Malaysia (USIM)~~ huhu

Pintu utama USIM

Tersergam indah~ edit je ni, gambar real bukan camni pon

hmmm tapi, aku x tau nak mule dari mane.. ok first! aku mulakan dengan kalimah....

Bismillahirrahmanirrahim….

Pada tanggal 23 Mei 2012, aku mencipta sejarah tersendiri untuk melangkah masuk ke sebuah universiti dimana ia dikatakan sebagai “menara gading”. Alhamdulillah, dengan berbekalkan result SPM yg telah aku kecapi ( result x gempak pon tapi boley laa sikit2 hee ), akhirnye aku dapat jugak masuk universiti~~ antara adik beradik aku yg lain, aku sorg je lah setakat nih yg berjaya masuk ke universiti..abg2 aku yg lain ade yg masuk kt politeknik n ade yang masuk cabang kemahiran~ masing2 ade skill masing2…x semestinye x dapat masuk U, da dikira gagal.. usaha tu yg penting dalam membentuk masa depan, bukan tempat belajar..

~~USAHA!!~~

Selain aku, ade 4 orang lagi member aku *dari sekolah menengah yg sama* dapat sambung belajar kt USIM nih.. Ahmad Faris ( medic), Zhafarin Firdaus (same mcm aku Science Tech), Nur Izzati (syariah & undang-undang) , & last sekali Huda Anas (dentist)… kitorg masing2 dapat kos yg berbeza-beza..hmm kalaulah ade student  junior dari sekolah aku dapat masuk USIM gak.. untunglaar dowg sbb sume ade senior masing2 kt setiap fakulti kecuali dalam kos perakaunan..hee J Maka begeraklah kami 5 sekawan ke tempat yg baru dan asing bagi kami. Melayari sebuah bahtera  untuk kami memulakan perjalanan baru dalam mencari ilmu Allah selepas 11 tahun kami berada di alam persekolahan..

Setiap inci perkara yg perlu dan wajib dibawa utk pengesahan diri di hari pendaftaran hari tu telah aku selitkan di dalam beg~ “Hannan, surat tawaran da ade?? Gambar passport da simpan?? Baju ngn sume peralatan mandi da bawak?? Kenape tak pakai tai *tali leher* tu betol2??! Semua barang da masok dalam kereta?? Barang ape yg tak cukup lagi??” HAHAHA!!! Semua da boleh agak da sape yg tejerit2 waktu pepagi buta tuh… EMAK!!  Hehehe sape lagi yang banyak tolong aku kalau bukan mak tersayang! Banyak tak terkira jasa dan pengorbanan ibubapa kita ni kan??? “semua da settle mak…alaaamak!! Kasut sukan x de la mak, telupa nak beli~~” pepagi tuh terus jadi kelam kabut gile hanye sebab kasut sukan terlupe nk beli.. well, nak pegi tempat baru kan, kene lah beli semua yang baru2 ahaks! “x pe laar, nanti kita try cari dekat NILAI3 tuh, kt situ kan banyak jual barang” kate mak aku ngan tenang~ fuhh lega gile lepas mak aku ckap macam tu. huhu

Lepas da selesai masukkan semua barang dalam kereta~ aku bersalaman ngn semua adik-beradik aku.. tak lupa juga pada atok ngn nenek aku yg memang da menetap dekat uma aku.. huhu hanya mak ngn ayah je yg teman aku pergi pagi tuh..,mane taknye sebab kereta aku tu da penuh habess dngn barang2 aku jeww hahaha! Dah selesai semua, maka berangkatlah aku meninggalkan bumi Bangi dengan perasaan yang sedih dan hiba~~ 

“akhirnya aku akan menjadi seorang mahasiswa!!!”

Perjalanan sejauh 17 kilometer jauhnye dari rumah aku hanya mengambil mase setengah jam sahaja untuk sampai ke destinasi. Untung jugak laa sape yg duduk dekat2 nih. hehe sebab sape yang duduk jauh terpaksa datang sehari sebelum tarikh pendaftaran. Maklumlah takot terlambat utk pendaftaran~~ Maybe diorg nih check in hotel atau menumpang di rumah saudara – mara yg terdekat.. hmmm akhirnya tayar kereta keramat aku tu dah jejak BUMI  Negeri Sembilan!! mase tu perasaan aku da mula bercampur – baur. Kejap2 rase mcm seron0k , kejap2 rase cuak , kejap2 rase sedih..perghh! susah nk describe perasaan aku mase tuh~ hmmm.. pagi tuh, kitorg sekeluarga tersampai awal la pulakk!! (maklumlahh duduk dekat je haha) Sebelum daftar pagi tuh, aku ngn mak ayah aku singgah makan kt sebuah restoren kt tepi jalan~ (tak ingt restoran ape) dekat dalam restoran tu je da penuh budak2 yang pakai baju kemeja warna purple!! *memang warna tema baju bagi budak tamhidi* Perghh!! Ramai gilerr! Macam ade persatuan kelab baju ungu sedunia baq hang!! Yang peliknyaa, semua owg mase tuh makan x pandang kiri kanan dah..makan macam robot! hahaha segan kowt~ masing2 x kenal la katekan.. hee ~

pada minggu pertama ta'aruf (sume wajib pakai baju ungu)

Dah selesai bersarapan, ayah aku terus pecut kereta ke arah destinasi yg ditetapkan untuk sesi pendaftaran.. dari jauh da nampak banner “Sesi pendaftaran pelajar Tamhidi USIM bagi sesi 12/13” Mula2 je aku nampak bangunan tmpat aku nk daftar tuh  perghhhhh!! biar bet0l???!  Apesal USIM ni kecik jee??  Hahahaha mak ayah aku pon terkezutt sama!! ghupe2 nye tempat tu ialah Stadium Tertutup Nilai.. bukannye bangunan USIM hahahaha!! Buat cuakk jee haha! Ye laaa sape x terkejut tengok bangunan universiti macam bangunan rumah kedai~ ape2 pown aku dah sampai untuk pendaftaran.

ALHAMDULILLAH!!!

Inilah stadium tertutup nilai ^^

Dari jauh aku da nampak lautan org yg bewarna ungu!! Sume sibuk carry dokumen2 pengesahan ke hulu ke hilir. Rilek sudah la..semua dah jadi mcm skema~ haha! padahal aku ni pon same je..huhu sesampai je aku kt stadium tu, aku terus call kawan seangkatan aku.. Ahmad Faris ngn Zhafarin Firdaus~ kitorg plan nk daftar sesama pagi tu, tapi si Amad nih lambat pulakk.. zhafarin da ready da ngn aku.. Sambil2 tunggu amad sorg nih, aku ade laa tegur beberapa orang budak tamhidi. (aku ni peramah orangnye hihihi) Tapi aku x ingt laar sape yg aku tegur haihhh.. kitorg bekenalan kt situ, x silap yg sorg tu dari perak~~ jauh2 diorg ni datang semata-mata nk menuntut ilmu..Setibanya Amad, maka kitorg daftar lah sesama 3 sekawan~  Alhamdulillah segala persiapan utk mendaftar telah lengkap aku bawak!! X sia-sia mak aku ingatkan aku selalu untuk bawak itu ini sebelom pendaftaran tu, kalau tidak………… burrrrrr tegendala laa semuanya~~ sebab aku tengok mase pendaftaran ramai gileyg x lengkap…ade yg x cop surat, ade yg tak de setem hasil, ade yg x bawak x-ray utk medical check up….itu laa antara2 barang yang ramai x lengkap. naseb baik sume aku da perkemaskan sejak dari rumah lagi. Nak tanye, sape masa time pendaftaran dulu, korang daftar dengan Miss Faeza ?? Hahaha aku ingt lagi aku memang daftar dgn beliau!! ( bangganye aku rasa hahaha! sampai sekarang terasa aura math!) huhu XD

Sehinggalah kami semua selesai mendaftar, tibalah masa untuk check – in dekat rumah kediaman bg pelajar2 tamhidi.. rumah kediaman ni dipanggil sbg Kolej Kediaman Nilam Court (kKNC) . mula2 selepas kami mendaftar tu, kami telah diberikan kunci rumah.. dekat kunci tu pulak ade tertera no rumah masing2. So, kitorg bertiga pown bandingkan lah nombor rumah masing2. Antara kitorg bertiga, no rumah aku ngn nombor rumah si Zhafarin ni, sama!!! HAHAHAHA!!!  “Apesal rumah kau sama dengan no rumah aku ni hah??! Tuka rumah lain x boley ke huh??! Aku nak keluar USIM la kalau cenggini!! Arrrgghhhh!!” hehehehe..x de la aku cakap sampai cmtu sekali, aku sebenarnya memang berharap kitorg bertiga dapat tinggal serumah sama2, tapi Si Amad nih dia dapat rumah yg lain..x same dengan kitorg berdua~ Maybe sbb dia kos lain dengan kitorg kot.. ye la budak medic kann kami ni science tech jeww~~ huhu

           

 Bergeraklah kami ke KKNC sepantas-pantasnya, biasalaar nak merebut tempat tidur yang elok sikit hehe~ takot2 nnti tetibe dapat katil yang patah ke, dapat tilam yng koyak ke huhu Tapi ape yang peliknya, apesal budak tamhidi yg baru nak mengenal erti kehidupan di universiti nih , pihak U bagi kitorg yg ‘fresh’ nih tinggal dekat luar kawasan universiti?? Tekejut jugak mula2 sampai dulu sebab jarak antara USIM dengan KKNC amek mase 15 minit jugak nk sampai~ sebab nak sampai ke USIM tu je, kami sebagai pelajar baru tamhidi nih kene meredah highway bagai, traffic light, roundboard, jalan2 kecik , danau dan belukar *hehe danau bagai uh rekaan bg nampak gempak sikit* betapa lamanye perjalanan!! Peerghh! tu belum lagi masuk kesesakan lalu lintas , traffic jam kt Nilai tuh!! Ye la orang pepagi sibuk pegi kerja, dah bertindih masalah pulak dgn dorg haihhh ..dalam hati ni da tepikir camne laa klu aku duduk setahun kt sini..macam2 aku bayangkan hmm~ sebel0m begerak ke KKNC, aku ngn keluarga bergegas ke Nilai 3 dulu untuk mencari kasut sukan aku..hahaha!! org lain tengah sebok2 pergi cop tempat tidur, aku ngn selamba je pergi kedai kasut~~  aku mengharapkan Zhafarin utk jaga katil untuk aku..al maklumlahh kitorg kan duduk sebilik, So, ak tak risau laa pasal tempat tidur nih..sbb zhafarin boleh handle bagi pihak aku..hehehe itu la gunanya kengkawan ye dop?? Huhu lepas dah selesai cari kasut, aku pon bergerak laar ke KKNC… sesampainye aku kt KKNC uh, majoriti orang semua da bekurangan~~ masing2 ade yg dah keluar jalan2 n ade jugak yg masih lagi sibuk dengan barang2 keperluan.. aku je yg baru tekial-kial nak angkat barang2 aku naik ke tingkat 1.. mujurlah aku dapat rumah kt tingkat 1, kalau lah aku dapat dekat tingkat atas sekali perrghh!! X dapat nak bayangkan! Boleh kurus aku dibuatnye turun naik tangga setiap hari~~rumah aku ni dekat dengan surau, boley laar turun berjemaah selalu~ (azam mase masuk awal2 sem dulu) hehehe~ Akhirnye jejaklah juga kaki aku ni dekat rumah keramat G-2-5Rumah tu lah akan jadi tempat penginapan dan tempat berteduh aku selama aku menyambung pengajian di peringkat tamhidi kt USIM nih~~

ni la Kolej Kediaman Nilam Court (KKNC) 

Okay, da sampai bab aku nak citer kt korang semua sowg2 pasal kengkawan housemate aku nih… HAHAHAHAHA!! mase aku taip ni pon aku tergelak tebahak2!! Hahaha.. lawak gile! Pada semua housemate aku diluar sane, jangan marah no0h~~ baca dengan chill jee n redha dengan ape yg aku tulis ye.. hahaha Bila aku masuk2 je rumah tu kan, aku terlihat dua susuk tubuh manusia~ hahaha.. manusia2 tu tengah rancak gile berbual dekat dengan pintu bilik aku. Menghalang laluan bet0l laar!! Nak borak ke, bebincang ke duduk lah tepi sikit..haihhh~~ Kalau korg nak tau, sebenarnya akulaa orang paling sopan mase awal2 sem dulu wahahahaha!! “mintak maap, tumpang lalu ye, nak letak barang jap~~” dua  manusia ni pon pandang aku semacam je.. aku ingat diorang nih adik-beradik!! Bayangkan diorang nih beborak macam dah lama kenal, so aku assume dowg nih adik beradik.. sebab sowg badan da macam bapak orang, sorang lagi bam bam sikit~~ bila dah bekenalan, rupe2nyew diorang nih sama sebaya ngn aku~

Bermulalah sesi suaikenal (ta’aruf ) dengan semua housemate aku nih~ Yang sorang nih namanya Muhammad Farid B. Abdul Rahman. Panggil “Farid” ( orang kate muke dia mcm Aqashah pelakon, tapi bg aku dia muke mcm ………ZzzZ…………susah nak describe hahaha!! Jangan marah ye~ lalala.. hehe nak citer sikit pasal beliau ni.. Beliau nih tinggi2, badan tough macam “THE HULK” kalau dalam versi korea, sejibik macam Kim Jong Ko0k Malaysia!! Hahaha alaa yg muncul dekat dalam show Running Man tuh~~ korg mesti layan RM ni kan? Hahaha..beliau tinggal kt Wangsa Maju, Kuala Lumpur. Sekolah lama beliau ialah Sekolah Menengah Agama Majlis Agama Islam Wilayah Persekutuan (SMAMAIWP) waaah~~~ bangga bhaii sekolah kt situ, first batch laa katekan huhu~ beliau nih seorang yg rilek je~ chill la org kate, tak suka emo2 nih..( rase loya pulakk tekak aku nih) huhu.. Beliau terkenal dengan tuan empunya kereta SAGA hijau,“WHY 9823”” kereta legend dekat KKNC tuh.. nasihat aku jangan korang main2 ngn saga tuh! Nak cite sikit, perjalanan dari KKNC  ke USIM yg perlu mengambil mase 15 minit, kalau naik dengan SAGA tuh, bedesup laju tak sampai 10 minit da jejak USIM!!! Perghhhh!!!! Gempak x gempak brado nih bawak?? Hahahaha! Setakat 180 km/h tu relax jee die pecut..sebab tu selalu kalau kelas kuliah start 8.30 am, kitorang bertolak dalam pkol 8.15am.. lek je~ haihhh setakat yang aku tau, beliau x de la pulak kene saman ke, kereta kene sita ke~ Salute n tabik spring laar!! Hehe XD

Farid a.k.a Aqasyah

Ni la dia kereta legend yg aku cakapkan tuh “WHY9823”
(ni baru nak upgrade turbo!) ^^

Dan yang sorang lagi nih namanya Ahmad Shibli B. Abu Samah~~ bila dia sebut je name dia tu kan, “nama aku      "shibli"  panggil je shib!!” terus aku terseny0oomm panjanggg!! X pernah lagi aku dengar nama tu kat muka bumi Allah ni.. hmm  ^______________^  banyak kali aku cube pronounce nama beliau dengan bet0l.. aku rasa itu nama macam orang Jepun~  expression aku wat kali pertama yang mendengar tu “haaaa?? ape?? Chilli?? cili padi utk buat masak tu ke?? Haa??!  ” wahahahaha!! ( yg tu hanya rekaan semata-mata~ ) mati laar aku kalau aku cakap kt depan dia mcm tu hahaha~ aku bukan nak kate ape laa, tapi memang aku sebenarnye x dapat nk sebut nama beliau dalam mase seminggu kitorg bekenalan. Huhu bukan ape, nak biasakan sebut nama beliau tu perlu ada kemahiran yang tinggi dalam menguasai lidah ni..hahaha Beliau ni pulakk duduk dekat Gombak, sekolah lama beliau SMKA Kuala Kubu Baru.. diorang dua orang nih duduk tempat nk dekat sama *orang keyyel la katekan~~* tu pasal la teng0k mcm rapat semacam jeww..hihi XD. Beliau nih jenis yang suka becakap dan suka bagi nasihat, dia suka wat bising tapi aku suka! haha rumah tu sunyi kalau dia x de.. ak suka cari gaduh ngn dia nih, haha kelakar!! huhu Beliau ni periang dan ceria orangnya~ beliau nip on ade kereta jugak..haa beliau nih tuan empunya kereta saga FLX turbo 3000 kuasa kuda!! Perghh! hahaha nak jugak sebut~ (nak amek hati ) hehe yang bawah ni gambar tengah marah.. muka abang long Gombak~

ni shibly~ muke legend, tapi baik budi pekertinya ^^ 

 Dah jumpe dua orang kawan baru~ lepas tu, aku nampak sorang lagi..aku tau2 je beliau memang da ade dekat bilik, beliau sampai awal kot~ tengok mcm line clear, sbb nampak beliau sorang je dalam bilik tu.. terniat dalam hati ni nak tegur beliau.. Aku pun bergeraklah ke arah beliau dengan tersipu-sipu malu~ beliau nih rakan sebilik ngn Farid, nama yang diberi ialah Muhammad Hanif B. Rosdi.. mule2 aku tengok dia perghhh!! Seram baq hang! Serius habes muka beliau.. langsung x seny0om~ lalu aku pun mendekati dirinya utk berkenalan “assalamualaikum, nama sape?” beliau pon jawab “waalaikumusalam, nama aku “hanep” Hanep ni nampak je garang pada mata kasar, tapi pada pandangan mata halus MasyaAllah~~ beliau ni lah satu-satunya member yang paling cool kt dalam rumah aku tu~ setiap patah perkataan yg beliau utarakan semuanya berhikmah dan bijaksana.. Jarang merapu yg bukan2~ apa yang aku respect dengan beliau nih, Walaupun beliau ni jenis yang x banyak bercakap, tapi bila sekali je beliau ni buka mulut mula berbicara ….walaupun hanya satu patah perkataan…PERGHHHHHH!!!!! betapa pedasnya rasa kt dalam hati ini. So, sesiapa yang hendak berkata- kata dengan beliau, berhati2 laah , hahahaha! x de laa smpai macam tu sekali~~ beliau ni sangat peramah orangnyaa, rajin menolong orang.. Beliau nih berasal daripada Pasir Puteh , Kelantan Darul Nai’m.. Ore kelate rupenyew~ huhu Pada zaman dahulu kala, beliau bersekolah di sekolah yang paling masyhur di BUMI Kelantan iaitu Sekolah Maahad Muhammadi (LELAKI) , waaahh~~ siapa yg x kenal nama sekolah tu, tersergam indah!! Beliau lah antara member pertama yang aku kenal berasal dari kelantan kt USIM..aku takot jugak nk borak ngn dia bile dia kate die berasal dari kelantan~ al maklumlaah..aku ni kureng paham ckit loghat Kelantan. Bukan sikit, memang banyak pon! perkataan pertama yg aku belaja dalam dialek Kelantan ialah : “supik ghokghak” korang tau x apekebendenye natang tuh??? Hahaha! Bg yg x tau, supik ghoghak uh sebenarnya beg plastik! huhu.. dekat sini lah bermulanya aku cube belajar loghat negeri yang berbeza-beza.. kadang2 aku sendiri terasa macam dowg tengah permainkan aku..yela mane taknye, dowg borak sesame dowg ..pas tuh bile pandang aku je gelak! sbb aku x paham bahasa dowg~ tapi sebenarnye orang asalnya Kelantan nih sporting belaka!! Itu fakta.. (jangan kembang semangkuk pulakk orang kelate bile kene puji nih ) haha~   

Ni hanep.. gambar sebelum berakhirnya sesi tamhidi 12/13

Kemudian, aku bergerak pulak pegi menjenguk kt dalam bilik berhadapan dengan bilik aku~ dalam bilik tu ade 4 orang penghuni.. sebab bilik tu ‘master room’, bilik paling besar kt dalam rumah tu.. aku tenampak sorang budak nih~ kecik-kecik je orangnyeww.. beliau tengah sibuk mengemas barang. Malas laa pulak nak kacau.. bila beliau keluar je daripada bilik terus beliau menyapa aku, “nama sape?? Nama aku Irfan” ooowhh~ Nama beliau Muhammad Irfan B. Mohd Jaleel , panggil Irfan . Irfan nih sebenarnya seorang yang agak petah bercakap~ masa awal2 dulu aku ingat dia ni jenis yang pendiam au..sebab kalau aku x tegur dia, dia mesti x kan cakap ngn aku.. itu dulu laarr~ sekarang jangan cakap laa, ak cakap sikit ngan dia, dia mule la cakap merapu panjang wat karangan bagai..HAHAHA!! jgn marah ye fan.. haha beliau nih sangat optimis dalam setiap kerja yang dilakukan.. (maklum laah budak lelaki paling GEMPAK kat KTS3!! (dewan kuliah kitorg ) Beliau berasal dari Batu Pahat , Johor ~ pernah menyambung pengajiannya di Sekolah Menengah Kebangsaan Agama Maahad Muar.. antara sekolah yang TOP nasyid! beliau ni memang aktif dalam nasyid kt skolah beliau dulu.. Vokalis Solo la katekan~~ huhu sedap suara beliau nih.. kalau dia mengaji, perghh!! Nak menangis rase diri ni.. terus insaf! Hehe lebey2 pulak aku nih haha.. tapi itulah hakikatnya! Beliau banyak bantu aku dalam pelajaran~ hmmm sepanjang pengamatan aku, dia nih jenis yang on time! Maknanye setiap bende yg beliau lakukan mesti semuanya dilakukan seawal yang mungkin. Contohnya, time nak pergi kuliah, orang lain pukul 6.30 am baru lepas menguap n bangun dari tmpat tidur, tapi yang beliau nih dah bersiap pakai wangi-wangian dah sedia untuk ke kuliah pagi tu!!! padahal kuliah start pukul 8.30 am..kawan serumah aku semua selalu harapkan dia kejut subuh..lagi2 kalau time bulan puasa..haha kalau nak dibandingkan ngn aku……..ermm x yah bandingkan laarr hahahaha!! Banyak giler membantu kawan2 yg lain dalam pelajaran~ cakap je subjek ape, x yah bukak buku..bawak otak dia je dah memadai..semua dah terbuku kt dalam memori beliau… semua subjek beliau dah khatam! So, tanye je ape2, inshaAllah beliau ni boley menjawab…huhuhu

Irfan dan meja belajar berpisah tiada!!

 Seterusnya, bekenalan pulakk dengan sorang lagi nih~~ nama yang diberi
 Bukhari B. Rashid , orang panggil beliau dengan nama manja, “Buk” beliau nih mula2 je agak suka mengasingkan diri.. kekadang suke duk sowg2 kt dalam bilik, x keluar2 langsung~ alaa biasalah malu-malu kucing..huhu tapi bila dah lama sikit tinggal sebumbung, barulah tahu yang beliau nih seorang yang suka bergurau.. segala-mala perasaan malu-malu badak tuh terus hilang~ beliau berasal dari tempat yang sama dengan si Irfan , tapi daripada Kluang, Johor Bahru.. tapi beliau bersekolah dekat Kolej Islam Sultan Ahmad Shah (KISAS) , Klang!! Itu pun antara sekolah yang terkenal dengan nasyidnya..perghh!! hebat2 ghupenyew orang Johor nih.. “Orang Johor dan Nasyid berpisah tiada!!”   hahaha.. lagi satu, Buk ni gempak dalam hal – hal pengkomputeran nih..alaa bende2 ICT nih sume dia expert !!  gempak x gempak??! Haha citer pasal bab format, reboot, virus, software, game semua dia tau! Perghh!! Salute & tabik spring laar! Papehal je ade masalah pasal komputer, semua budak tanye kat dia..huhu ~ daebakk!! *bahasa korea* mane dia belajar pon x taulaa..huhu even beliau nih bukan asal Kelantan, tapi beliau mampu utk kecek kelate..haaa itu lah yang dikatakan advance! bagus rupenye Buk ni~ hehe beliau nih seoarang yang banyak idea au.. semua idea yang beliau utarakan bernas..mudah dalam menyelesaikan masalah~ x yah penat2 cari jauh2..just tanye je pendapat beliau..hihi J

Haaaaa ini la Bukhari atau lebih dikenali ngn ‘Buk’

 Sehingga aku  jumpe sorang lagi sahabat nih, aku datang kt beliau pastu aku tanye “ name kau sape??” beliau pun jawab “ Nama aku Anas Syahir.. panggil Anas jaa, nama hang pulakk sapa???!!” laaaaaar~~ owg utara ghupenyee huhu~ nama penuh beliau ialah Muhammad Anas Syahir B. Mohd. Junaidi..Beliau nih berasal daripada Sik, Kedah. Disebabkan beliau nih berasal dari Sik, maka aku panggil laar beliau nih dengan gelaran Sik..gelaran sik tu melekat kt beliau sampai hampir semua member panggil beliau dengan panggilan tempat dia tinggal, Sik..hehehe..jgn mara haa~~ Pekat gile loghat kedah beliau.. kepekatan loghat nya mule teserlah bila dia mula2 nak memulakan bicara~  tegeliat lidah aku ni nak follow ape yg dia cakap.. tapi antara loghat kedah ngn loghat Kelantan, secara totalnya kitorang serumah lebih lagi menggunakan loghat kedah bila kitorg berkomunikasi~ loghat kedah lebih mudah utk dipelajari sebab ia sering disertakan dengan intonasi dan gaya yang asli..cewahh~ hahaha, bukan apa sebab Sik ni selalu cakap dalam loghat kedah bile berbual, jadi kitorg pon balas balik dalam loghat kedah jugakk laar~ dari situ kitowg da start belaja loghat2 n dialek2 negeri yg berbeza…hohoXD setiap orang ahli dalam rumah aku tu masing2 ada kepakaran masing2~ macam Sik ni pulakk, beliau hebat n expert dalam perkara2 yang berkaitan dengan handphone atau gadjet2 nih.. macam upgrade software atau version baru untuk android~ tu semua dia boley settle kan.. gempak enn? Huhu Beliau nih nampak je mcam x bijak tapi kepala hotak dia memang geliga! Hehehe jangan marah tau sik..gurau2 manje jew~ hee J.. kalau aku start bergurau ngn dia nih, memang susah nak behenti gelak HAHAHA! Lawak gila! Lagi2 kalau dia guna loghat kedah hahaha~ beliau nih seorang yang chill n tenang je..mcm x de masalah langsung~ padahal orang semua tengah pening pikir pasal exam, dia nih tenang je.. muke macam x de perasaan..haihhhhh

Ini lah Sik *bukan nama sebenar ^^

 
Hurmmm.. setakat nih dah 6 orang sahabat baru aku kenal.. tapi dalam rumah tu sepatutnye ade 8 orang..termasuk aku, lagi seorang tu memang ak da cukup lame kenal dengan beliau.. diri yang di sebut itu ialah, Muhammad Zhafarin Firdaus B. Zulkefly~ aku panggil dia “Zhaf”. Tapi bila beliau sampai di USIM, nama nya pon serta-merta tukar jadi Firdaus..hmm nama glamour la tu..haha , macam aku cakap dulu..untung sape yang ade nama panjang2..boley pilih nak panggil nama yg mane sebab semua tu nama kita~Kitorg berdua memang bersahabat lama da sejak di bangku sekolah menengah lagi.. huhu memang x boley nk berpisah hahaha!! Mane taknye sejak dari sekolah menengah dulu, sekolah sama, tempat tinggal dekat2, kelas sama..pastu masuk USIM, kuliah sama, rumah kediaman sama sebilik pulakk tuh, kos yang kitorg amek pon same~ haihhhh semua nak ikot aku dia nih hahaha *gurau je hihihi XD. Meh aku citer sikit pasal Zhaf nih.. Zhafarin ni seorang yg ada prinsip.. kebanyakan prinsip2 dia uh tak ngam ngn aku nih.. haha contohnya bangun awal pegi kuliah..pergh! bende tu yg selalu aku geram..haha beliau nih punctual orangnye..on time dengan lain kate tepati masa.. memang semua yg beliau buat semua mengikut masa yang di tetapkan.. masa itu emas kan?~ huhu.. seorang yang suka sangat menolong orang haha cth nya dia selalu suka backup aku..wahaha! bila farid ke shibli ke nak kenekan aku, Zhafarin berdiri megah belakang aku utk mem-backup aku hoho..gempak x?? hahaha ni yg buat aku sayang Zhafarin nih.. J Beliau banyak bantu aku dalam menyelesaikan masalah dalam kehidupan seharian. Hmmm banyak sangat puji dia nih, mula la kembang nnti hehehe..lagi satu, Zhaf ni peminat tegar kartun2 anime jepun! Sume kartun dia suka tengok..haihh aku ni daripada x tau citerr kartun tu, sampai da jadi tau da jalan citer nye.. Zhaf ngn Irfan.. dua2 ade minat sama~ balik2 kuliah je kompem bukak anime kt laptop beliau..hahaha kantoii sudah~ jgn mengamuk yep..hoho 

Ni la satu2 nya gamba beliau yang aku ade.. (dia x minat tangkap gamba)

Inilah ketujuh2 housemate aku.. maka bermulalah jalinan persahabatan antara kami.. ukhuwwah yang sudah terbina ini sukar untuk dileraikan.. 

masih belom habes lagi coretan ini sebenarnya... nanti aku cerita di post akan datang PART 2 punye hahahaha!! sabaq no0h~

semoga jalinan ukhuwwah antara kita kekal sepertimana ikatan persahabatan para Sahabat dengan Rasulullah S.A.W..

“kehidupan ini tidak bermakna bagi aku jika tanpa kehadiran sahabat2 sekalian.. bagiku sahabat penyeRi hidup ini.. gelak tawa dan senda gurau sesama kita sering bertandang ke dalam kotak memori ini menghilangkan segala kekusutan, masalah dan keresahan yang sedang kualami~ lambakan ucapan terima kasih kepada sahabat sekalian yang sudi menjadi peneman di kala susah dan penghibur di kala sunyi….”

~SAHABAT